Gumka to ok 4 letnia sunia, ze smutną przeszłością w pseudohodowli. Dopiero od 2 miesięcy uczy się, że człowiek może być dobry, że życie w domu jest fajne. 
Jest już wysterylizowana, zaczipowana, ma aktualne szczepienia a także przeszła zabieg czyszczenia zębów.
Nie napiszemy tutaj, że to pies bez żadnych problemów, bo chcemy, aby adopcja Gumki była bardzo świadoma. Gumka jest lękliwa. Nie od razu sunia będzie się cieszyła na widok swojego nowego opiekuna i dopraszała się o głaskanie- może być zupełnie na odwrót. Ona po prostu potrzebuje troszkę więcej czasu na zaklimatyzowanie się wśród nowych ludzi, w nowym miejscu. Ale to piesek który szybko się uczy. Wie, że nie wypada załatwiać się w domu, ale jeśli już musi- zrobi to na matę. Lubi towarzystwo innych zrównoważonych psów. Jest zlękniona na widok nowych osób, których nie zna, chowa się w drugim pokoju i obserwuje, strach nie pozwala jej wyjść. Gumka lubi mieć bezpieczne miejsce- w domu tymczasowym ma swoją budkę- to jej azyl, z którego obserwuje otoczenie. Nie reaguje agresją ze strachu- nie gryzie, nie warczy, jedynie w sytuacji lęku podsikuje ze strachu i ucieka.

To początkowo niełatwy pies, który każdą kolejną przełamaną barierą między nim a człowiekiem, kruszy ludzkie serce.

Gumka jest wymagająca, szuka domu naprawdę bardzo spokojnego, bez hałasu, bez stresu. Z cierpliwym człowiekiem u boku, który zrozumie, że można z nią wiele wypracować ale maleńkim kroczkami. Z człowiekiem, który nie będzie wymagał po tygodniu by była super oswojonym psem. Z człowiekiem, który będzie pamiętał, że przez 4 lata swojego życia ten pies nie miał lekko, że boi się jeść w czyimś towarzystwie, że lęka się nowych miejsc nawet na spacerach i nie od razu zrobi siku czy kupę na podwórku.
Idealnie byłoby gdyby Gumka trafiła do domu, w którym jest stateczny, zrównoważony pies, od którego mogłaby się uczyć, który poprowadziłby ją w początkach jej nowego lepszego życia. 

To pies naprawdę warty tego całego zachodu. Dom tymczasowy opisuje to tymi słowami: 

"Nieraz zdenerwowałam się na zasikaną wykładzinę, czy pogryzione skarpetki lub kabel od ładowarki, czy to, że ja się spieszę do wyjścia na spacer, pozostałe psy grzecznie czekają, a ona ucieka i się przede mną chowa... Ale to jak po tych 2 miesiącach z nami Gumka z czeka, aż otworzę oczy po przebudzeniu, i z radością wskakuje na łóżko żeby się ze mną przywitać, żebym ją w końcu pogłaskała, bo ona tęskniła całą noc- to rekompensuje cały ten trud i ciężkie momenty."