Czyli o (czasem nadmiernej) wokalizacji słów kilka.

Naturalną czynnością dla psa jest obrona swojego terytorium. Wokalizacja, czyli szczekanie czy warczenie ma na celu między innymi ostrzeganie stada o niebezpieczeństwie. Dzięki wokalizacji psy komunikują się ze sobą nawet na odległość. 

Może to się jednak stać uciążliwe, kiedy pies wokalizuje (szczeka, wyje, skomle i piszczy) słysząc choćby najmniejszy hałas. Nadmierna wokalizacja jest zaliczana do zaburzeń zachowań. Również przeciągające się oszczekiwanie przechodniów i innych zwierząt nie jest prawidłowym zachowaniem terytorialnym. 

Wyróżnia się kilka rodzajów szczekania: szczekanie ostrzegawcze: kiedy pies ostrzega innych członków stada o możliwym niebezpieczeństwie; szczekanie napominające: kiedy pies stara się zwrócić na siebie uwagę człowieka, bądź przywołuje właściciela zostając sam; szczekanie odstraszające: kiedy pies szczeka z lęku przed czymś co go przestraszyło; szczekanie z nudów: kiedy pies ma mało ruchu i stymulacji psychicznej, jako obsesja które często występuje u psów trzymanych na łańcuchu lub w kojcach. 

Spostrzegawczy właściciel potrafi rozpoznać rodzaje szczekania. Szczekanie, aby być wpuszczonym do domu różni się od tego spowodowanego obecnością obcych ludzi, co z kolei może się różnić od szczekania na obce psy. Jeśli szczekanie nie jest połączone z warczeniem, nie jest oznaką agresji. Pewne źródła podają, że może zmniejszać napięcie lub może być formą zabawy dla niektórych psów, a także sugeruje, że skomlenie, szczekanie i wycie odzwierciedla stan emocjonalny psa. 

Warto wspomnieć, że uporczywa wokalizacja może być czynnością wyuczoną. Może się utrwalać nie tylko przez nagradzanie (np. pokarm), ale nawet przy uspokajaniu czy karaniu – widziane z perspektywy psa jako zwracanie na niego uwagi człowieka. Jeśli człowiek reaguje na wokalizację psa (na szczekanie, wycie, warczenie) – wzmacnia to zachowanie i utrwala je w umyśle psa jako pożądane. 

Aby zapobiec utrwalaniu niepożądanych wokalizacji należy je ignorować – np. jeśli pies szczeka zapraszając do zabawy, należy ten moment ignorować i kontynuować zabawę dopiero wtedy, kiedy pies przerywa wokalizację, wzmacniając tym samym pożądane zachowanie. 

Szczekanie czy wycie mogą wystąpić też w momencie osamotnienia psa lub silnego podniecenia, niejednokrotnie w połączeniu z zachowaniami niszczycielskimi. Mogą też być spowodowane niektórymi dźwiękami.

Autor: Marta Pawlicka